Το παρακάτω περιστατικό είναι πραγματικό και ενδεικτικό για την ταλαιπωρία εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων, που καλούνται από την κυβέρνηση να «συνδράμουν» στην εξεύρεση πόρων για τη χρηματοδότηση του μεγάλου κεφαλαίου.

Συνταξιούχος λαμβάνει το σημείωμα της εφορίας για να διορθώσει μέσω του διαδικτύου τα «σημαντικά» λάθη του Ε9. Καθώς δεν έχει πρόσβαση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, αποφασίζει να επισκεφθεί αυτοπροσώπως την εφορία και να ρυθμίσει το θέμα. Προσκομίζει τα σχετικά έγγραφα και ρωτάει ποια είναι τα «σημαντικά» λάθη για να τα διορθώσει. «Είναι πολλά», του λέει ο εφοριακός, «να πάτε σε φοροτεχνικό γραφείο».

Ελα όμως, που ο φοροτεχνικός θέλει και να πληρωθεί και υπάρχει μάλιστα «ταρίφα» που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τα 50 ευρώ. Πόσους και πόσα να πληρώσει ο άνθρωπος;

Αποφασίζει λοιπόν να αλλάξει τακτική. Διαβάζει στο σημείωμα της εφορίας έναν τηλεφωνικό αριθμό. Καλεί το νούμερο και αφού εξηγεί τα καθέκαστα και τη δυσκολία πρόσβασης στο διαδίκτυο, ζητά να τον βοηθήσουν να διορθώσει τη δήλωσή του. «Δεν μπορούμε να μπούμε» του λένε. «Μα τότε τι νόημα έχει ο τηλεφωνικός αριθμός;», ρωτάει ο συνταξιούχος.

«Να απευθυνθείτε στο υπουργείο», του λέει ο υπάλληλος! «Μα εσείς δεν είστε το υπουργείο;», ρωτά ο συνταξιούχος. «Δεν μπορούμε να σας βοηθήσουμε», επιμένει ο υπάλληλος.

Ιστορίες καθημερινής «τρέλας», θα έλεγε κάποιος. Λάθος, ιστορίες επαναληπτικής ταλαιπωρίας και οικονομικής «αφαίμαξης» των ανθρώπων της δουλειάς, που στηρίζουν τον τόπο, τις οικογένειές τους, που δημιουργούν τον πλούτο για να τον κλέψει μέσα από τα χέρια τους το κεφάλαιο.

Το μόνο που ξέρουν οι κυβερνώντες είναι να «θρηνούν» για τη γραφειοκρατία που ταλαιπωρεί τις μεγάλες επιχειρήσεις και στο όνομά της να καταργούν κάθε περιοριστική διάταξη που τις ενοχλεί...